OLZ/SAM – przełom w leczeniu schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej

Czy OLZ/SAM to przełom w leczeniu SZ i BD-I?

Połączenie olanzapiny i samidorfanu (OLZ/SAM) może znacząco zmniejszać wykorzystanie zasobów opieki zdrowotnej u pacjentów ze schizofrenią (SZ) i chorobą afektywną dwubiegunową typu I (BD-I) w warunkach rzeczywistych – wynika z pierwszego tego typu badania opublikowanego w czasopiśmie naukowym.

Poważne zaburzenia psychiczne, takie jak schizofrenia i choroba afektywna dwubiegunowa typu I, wiążą się ze znacznymi kosztami finansowymi dla dotkniętych nimi osób, ich rodzin i systemu opieki zdrowotnej. W USA całkowite obciążenie ekonomiczne związane z SZ i BD-I szacuje się odpowiednio na 343 miliardy dolarów (2019) i 219 miliardów dolarów (2018). Koszty bezpośredniej opieki zdrowotnej są jednymi z największych składników tych kwot. Dodatkowo, zaburzenia te mają istotny wpływ na jakość życia pacjentów i obciążenie opieką dla ich rodzin i opiekunów. Wpływ poważnych zaburzeń psychicznych na życie jednostek jest dodatkowo potwierdzony przez zwiększone ryzyko hospitalizacji i uwięzienia u osób z SZ lub zaburzeniem ze spektrum dwubiegunowego.

Wśród pacjentów z poważnymi zaburzeniami psychicznymi, przestrzeganie zaleceń dotyczących leków przeciwpsychotycznych wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem nawrotów i hospitalizacji, jednak przestrzeganie to jest zazwyczaj niskie w tych populacjach. Działania niepożądane atypowych leków przeciwpsychotycznych przyczyniają się do nieprzestrzegania zaleceń i przerywania leczenia. Wśród tych efektów, przyrost masy ciała lub jego oczekiwanie jest często wymieniane jako bariera dla przestrzegania zaleceń.

Olanzapina, atypowy lek przeciwpsychotyczny, jest wysoce skuteczna w zmniejszaniu objawów SZ i BD-I w badaniach klinicznych. Leczenie olanzapiną wiąże się z poprawą jakości życia związanej ze zdrowiem i zmniejszeniem wskaźników nawrotów i ponownych hospitalizacji. Jednak olanzapina jest również związana z klinicznie istotnym przyrostem masy ciała i zwiększonym ryzykiem kardiometabolicznym, co ogranicza jej użyteczność kliniczną.

“Zmniejszenie przyrostu masy ciała i efektów kardiometabolicznych związanych z olanzapiną mogłoby potencjalnie poprawić przestrzeganie zaleceń, co skutkowałoby skuteczną opcją do długotrwałego stosowania” – piszą autorzy badania.

Jak przeprowadzono badanie OLZ/SAM?

W tym celu w 2021 roku FDA zatwierdziła produkt łączony zawierający olanzapinę i antagonistę opioidów – samidorfan (OLZ/SAM) do leczenia dorosłych z SZ i dorosłych z BD-I. W badaniach klinicznych skuteczność przeciwpsychotyczna OLZ/SAM i olanzapiny była porównywalna. Jednak leczenie OLZ/SAM skutkowało znacznie mniejszym przyrostem masy ciała w porównaniu z olanzapiną w badaniach klinicznych trwających 12-24 tygodnie. Niewielkie zmiany masy ciała i minimalne zmiany w parametrach metabolicznych i glukozy zaobserwowano po ekspozycji na leczenie trwające do 5 lat w badaniach przedłużonych typu open-label.

Celem obecnego badania było sprawdzenie, czy leczenie OLZ/SAM może być związane ze zmniejszeniem wykorzystania zasobów opieki zdrowotnej (HCRU) w warunkach rzeczywistych. Badacze oceniali i porównywali HCRU 6 miesięcy przed i po rozpoczęciu OLZ/SAM u pacjentów leczonych z powodu SZ lub BD-I.

To retrospektywne badanie wykorzystywało amerykańskie dane z roszczeń administracyjnych od kwietnia 2021 do grudnia 2022 roku, uzyskane z Komodo’s Healthcare Map. Jest to w pełni zanonimizowana amerykańska baza danych zawierająca szczegółowe informacje od około 150 milionów pacjentów objętych ubezpieczeniem komercyjnym (66%), Medicaid (27%) lub Medicare Advantage (7%). Populacja objęta badaniem obejmuje pacjentów ze wszystkich 50 stanów USA i jest reprezentatywna dla rozkładu geograficznego populacji według spisu powszechnego USA, na podstawie dystrybucji kodów ZIP-3.

Do badania włączono dorosłych (≥18 lat) z co najmniej jednym roszczeniem medycznym z kodem diagnozy SZ lub BD-I w okresie badania oraz co najmniej jednym roszczeniem farmaceutycznym lub medycznym dla OLZ/SAM w okresie identyfikacji. Włączeni pacjenci mieli ciągłe ubezpieczenie z świadczeniami medycznymi i farmaceutycznymi przez co najmniej 6 miesięcy przed i co najmniej 6 miesięcy po dacie indeksowej (pierwszym podaniu OLZ/SAM).

Łącznie 1546 pacjentów spełniło kryteria włączenia do analizy. Z tych pacjentów 855 było w kohorcie SZ, a 691 w kohorcie BD-I. Średni wiek wynosił 39,4 lat w kohorcie SZ i 38,4 lat w kohorcie BD-I; 52,6% i 31,0% pacjentów odpowiednio w kohortach SZ i BD-I stanowili mężczyźni. Najczęstszym typem ubezpieczenia dla kohort SZ i BD-I był Medicaid (odpowiednio 64,2% i 51,2%).

Najczęściej identyfikowanymi chorobami współistniejącymi były zaburzenia lękowe (42,9%), nadciśnienie (33,2%) i otyłość (30,6%) w kohorcie SZ oraz zaburzenia lękowe (65,1%), duże zaburzenie depresyjne (36,8%) i jakiekolwiek zaburzenie związane z używaniem substancji (32,3%) w kohorcie BD-I.

W ciągu 6 miesięcy przed indeksowym roszczeniem OLZ/SAM, 94,5% pacjentów w kohorcie SZ i 88,7% pacjentów w kohorcie BD-I stosowało lek przeciwpsychotyczny, najczęściej doustny lek przeciwpsychotyczny drugiej generacji. Ostatnim lekiem przeciwpsychotycznym stosowanym przez większość pacjentów w każdej kohorcie przed rozpoczęciem OLZ/SAM był również doustny lek przeciwpsychotyczny drugiej generacji. Doustnie podawana olanzapina była ostatnim poprzednim lekiem przeciwpsychotycznym stosowanym przez 50,4% pacjentów w kohorcie SZ i 45,4% pacjentów w kohorcie BD-I.

Dawki indeksowe OLZ/SAM były najczęściej 10/10 mg (31,9%) lub 20/10 mg (28,4%) dla pacjentów z SZ oraz 10/10 mg (43,1%) lub 5/10 mg (31,8%) dla pacjentów z BD-I.

W okresie obserwacji 446 (52,2%) z 855 pacjentów w kohorcie SZ i 302 (43,7%) z 691 pacjentów w kohorcie BD-I pozostało na leczeniu OLZ/SAM przez pełne 6 miesięcy. Średni czas do przerwania leczenia wynosił 56,5 dni dla kohorty SZ i 56,0 dni dla kohorty BD-I (mediana 30 dni dla obu kohort). Średni czas, przez który pacjenci byli wytrwali w leczeniu OLZ/SAM, wynosił 122,0 dni dla kohorty SZ i 111,1 dni dla kohorty BD-I; mediany czasu wytrwałości wynosiły odpowiednio 182 i 106 dni.

Jakie rezultaty osiągnięto po rozpoczęciu OLZ/SAM?

Wśród pacjentów z SZ średni wskaźnik posiadania leków (MPR) wynosił 0,88, z medianą 0,98; 61,1% pacjentów miało MPR ≥ 0,80. Średni odsetek dni objętych (PDC) wynosił 0,64 u pacjentów z SZ (mediana 0,66); 45,7% miało PDC ≥ 0,80. W kohorcie BD-I średni MPR wynosił 0,87, z medianą 0,96; 56,0% miało MPR ≥ 0,80. Średni PDC wynosił 0,57 u pacjentów z BD-I (mediana 0,57); 38,2% miało PDC ≥ 0,80.

W kohorcie SZ zaobserwowano znaczące zmniejszenie odsetka pacjentów z co najmniej jedną hospitalizacją ogólną lub co najmniej jedną wizytą na oddziale ratunkowym w okresie 6 miesięcy po rozpoczęciu OLZ/SAM. Odsetek pacjentów z co najmniej jedną hospitalizacją zmniejszył się znacząco z 33,2% w okresie wyjściowym do 23,9% w okresie obserwacji (p < 0,001), co stanowi zmianę o 28,2% od wartości wyjściowej. Odsetek pacjentów z co najmniej jedną wizytą na oddziale ratunkowym zmniejszył się znacząco z 44,7% w okresie wyjściowym do 39,5% w okresie obserwacji (p = 0,009), co stanowi redukcję o 11,5% od wartości wyjściowej. Nie zaobserwowano istotnej zmiany w odsetku pacjentów z co najmniej jedną wizytą ambulatoryjną między okresem wyjściowym a okresem obserwacji.

Podobne wzorce zmian zaobserwowano po rozpoczęciu OLZ/SAM dla HCRU związanego ze zdrowiem psychicznym i związanego z SZ w kohorcie SZ. Odsetek pacjentów z co najmniej jedną hospitalizacją zmniejszył się znacząco od wartości wyjściowej do okresu obserwacji zarówno dla kategorii związanych ze zdrowiem psychicznym (p < 0,001), jak i związanych z SZ (p < 0,001), z redukcjami od wartości wyjściowej odpowiednio o 34,0% i 34,7%. Odsetek pacjentów z co najmniej jedną wizytą na oddziale ratunkowym również znacząco zmniejszył się w każdej kategorii (związanej ze zdrowiem psychicznym, p < 0,001; związanej z SZ, p = 0,018; redukcje od wartości wyjściowej odpowiednio 29,5% i 20,5%).

W kohorcie BD-I również zaobserwowano znaczące zmniejszenie odsetka pacjentów z co najmniej jedną hospitalizacją ogólną lub co najmniej jedną wizytą na oddziale ratunkowym w okresie 6 miesięcy po rozpoczęciu OLZ/SAM. Odsetek pacjentów z BD-I i co najmniej jedną hospitalizacją zmniejszył się znacząco z 27,6% na początku do 19,1% w okresie obserwacji (p < 0,001), co stanowi zmianę o 30,9% od wartości wyjściowej. Odsetek pacjentów z co najmniej jedną wizytą na oddziale ratunkowym zmniejszył się znacząco z 42,0% do 36,8% (p = 0,026), co stanowi zmianę o 12,4% od wartości wyjściowej. Nie zaobserwowano istotnej zmiany w odsetku pacjentów z co najmniej jedną wizytą ambulatoryjną od wartości wyjściowej do okresu obserwacji. Średnia liczba dni hospitalizacji ogólnej zmniejszyła się znacząco z 3,4 dni w okresie wyjściowym do 2,2 dni w ciągu 6 miesięcy po rozpoczęciu OLZ/SAM (p = 0,011).

Wzorzec zmian w HCRU związanym ze zdrowiem psychicznym po rozpoczęciu OLZ/SAM był podobny do tego obserwowanego dla HCRU ogólnego w kohorcie BD-I. Odsetek pacjentów z co najmniej jedną hospitalizacją związaną ze zdrowiem psychicznym zmniejszył się znacząco z 25,5% na początku do 16,1% w 6-miesięcznym okresie obserwacji (p < 0,001), co stanowi zmianę o 36,9% od wartości wyjściowej. Odsetek pacjentów z co najmniej jedną wizytą na oddziale ratunkowym zmniejszył się znacząco z 24,2% do 17,4% (p < 0,001), co stanowi zmianę o 28,1% między okresem wyjściowym a okresem obserwacji. Średnia liczba hospitalizacji związanych ze zdrowiem psychicznym również uległa znaczącej redukcji w okresie obserwacji (p = 0,001). Nie zaobserwowano istotnej zmiany w odsetku pacjentów z co najmniej jedną wizytą ambulatoryjną związana ze zdrowiem psychicznym. Średnia liczba dni hospitalizacji związanych ze zdrowiem psychicznym zmniejszyła się znacząco z 3,3 dni w okresie wyjściowym do 2,0 dni w okresie obserwacji (p = 0,007).

Dla HCRU związanego z BD-I, odsetek pacjentów z co najmniej jedną hospitalizacją zmniejszył się z 20,4% na początku do 12,2% w okresie obserwacji (p < 0,001), co stanowi zmianę o 40,4% od wartości wyjściowej. Średnia liczba hospitalizacji związanych z BD-I również uległa znaczącej redukcji w okresie obserwacji (p = 0,001). Nie zaobserwowano istotnych zmian w odsetku pacjentów z wizytami na oddziale ratunkowym związanymi z BD-I ani w odsetku pacjentów z wizytami ambulatoryjnymi związanymi z BD-I. Średnia liczba dni hospitalizacji związanych z BD-I zmniejszyła się znacząco z 2,6 dni na początku do 1,6 dni w okresie obserwacji (p = 0,022).

Przeprowadzono również analizę podgrup dla 446 (52,2%) pacjentów w kohorcie SZ i 302 (43,7%) pacjentów w kohorcie BD-I, którzy pozostali na OLZ/SAM przez cały 6-miesięczny okres obserwacji. Demografia, wyjściowe współchorobowości zdrowotne i stosowanie leków dla tych “osób kończących” były podobne do tych dla wszystkich rozpoczynających. Podobnie jak w populacji rozpoczynającej, najczęstszym lekiem przeciwpsychotycznym stosowanym tuż przed rozpoczęciem OLZ/SAM była doustnie podawana olanzapina (kohorta SZ, 53,8%; kohorta BD-I, 47,0%).

Czy wyniki zmienią praktykę kliniczną?

W kohorcie SZ wzorce zmian w HCRU ogólnym, związanym ze zdrowiem psychicznym i związanym z SZ od wartości wyjściowej do okresu obserwacji były podobne do tych obserwowanych dla osób rozpoczynających, ze statystycznie istotnymi redukcjami w odsetkach pacjentów z hospitalizacjami i wizytami na oddziale ratunkowym wśród osób kończących (wszystkie p < 0,001). Średnia liczba dni hospitalizacji ogólnej i związanej ze zdrowiem psychicznym została statystycznie istotnie zredukowana o > 1 dzień w ciągu 6 miesięcy po rozpoczęciu OLZ/SAM u osób kończących (oba p < 0,05).

Osoby kończące z kohorty BD-I również miały statystycznie istotne redukcje od wartości wyjściowej w odsetkach pacjentów z co najmniej jedną hospitalizacją ogólną, związaną ze zdrowiem psychicznym lub związaną z BD-I lub co najmniej jedną wizytą na oddziale ratunkowym (wszystkie p < 0,05), a wszystkie istotne redukcje były liczbowo większe dla osób kończących w porównaniu z osobami rozpoczynającymi. Średnia liczba dni hospitalizacji ogólnej i związanej ze zdrowiem psychicznym dla pacjentów z BD-I została zredukowana o > 1 dzień w ciągu 6 miesięcy po rozpoczęciu OLZ/SAM, chociaż te redukcje nie były statystycznie istotne.

Przeprowadzono również analizę podgrup pacjentów, dla których olanzapina była ich najnowszym lekiem przeciwpsychotycznym, która obejmowała 431 (50,4%) pacjentów w kohorcie SZ i 314 (45,4%) pacjentów w kohorcie BD-I. Wyjściowa demografia pacjentów i charakterystyka kliniczna były ogólnie podobne do tych w ogólnej populacji pacjentów, chociaż odsetki pacjentów z hospitalizacjami wyjściowymi były nieco wyższe w tej podgrupie. W obu kohortach wzorzec zmian w HCRU wśród pacjentów w tej podgrupie był również podobny do tego obserwowanego w ogólnej populacji, ale z ogólnie liczbowo większymi procentowymi zmianami w miarach HCRU od wartości wyjściowej do obserwacji.

Czy wyniki tego badania mogą zmienić podejście do leczenia pacjentów ze schizofrenią i chorobą afektywną dwubiegunową? Wydaje się, że tak, ponieważ znaczące zmniejszenie hospitalizacji i wizyt na oddziale ratunkowym wskazuje na potencjalne korzyści kliniczne i ekonomiczne stosowania OLZ/SAM.

“Nasze wyniki wskazują, że stosowanie OLZ/SAM może skutkować klinicznie znaczącym zmniejszeniem obciążenia pacjentów i świadczeniodawców, co potwierdzają zmniejszone przyjęcia do szpitala i wizyty na oddziale ratunkowym” – podkreślają badacze.

Skłonność do przyrostu masy ciała i efektów metabolicznych związanych z leczeniem olanzapiną w porównaniu z innymi atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi jest dobrze udokumentowana. Jednak olanzapina pozostaje cenną opcją leczenia, ponieważ jest wysoce skuteczna. Opracowanie OLZ/SAM przesuwa równowagę dalej w kierunku korzyści skuteczności, jak wykazały wyniki długoterminowego badania otwartego, w którym pacjenci z SZ lub BD-I leczeni OLZ/SAM przez okres do 4 lat utrzymywali stabilną kontrolę objawów z małymi zmianami masy ciała i minimalnymi zmianami obwodu talii i parametrów metabolicznych.

Chociaż łagodzenie przyrostu masy ciała związanego z leczeniem olanzapiną może skutkować długoterminową poprawą czynników ryzyka kardiometabolicznego, 6-miesięczny okres obserwacji obecnego badania byłby zbyt krótki, aby uchwycić jakiekolwiek efekty HCRU związane z ograniczeniem następstw ryzyka kardiometabolicznego. Niemniej jednak, pacjenci zgłaszają w ankietach, że oczekiwanie przyrostu masy ciała lub doświadczanie przyrostu masy ciała na wczesnym etapie leczenia przeciwpsychotycznego prawdopodobnie negatywnie wpłynie na ich przestrzeganie zaleceń dotyczących leków. Dlatego ograniczenie przyrostu masy ciała nawet w pierwszych miesiącach leczenia może potencjalnie poprawić przestrzeganie zaleceń, a zmniejszenie luk w stosowaniu leków przeciwpsychotycznych może znacznie zmniejszyć ryzyko nawrotu i ponownej hospitalizacji.

Wytrwałość pacjentów i przestrzeganie zaleceń dotyczących leku mogą dostarczyć pewnego wglądu w to, czy sami pacjenci widzą korzyść w kontynuowaniu tego leczenia. Średnia liczba dni wytrwałości w 6-miesięcznym okresie obserwacji wynosiła 122,0 dla kohorty SZ i 111,1 dla kohorty BD-I, a ponad połowa pacjentów w kohorcie SZ i prawie 45% kohorty BD-I pozostało na OLZ/SAM przez cały 6-miesięczny okres obserwacji. Wskaźniki przestrzegania zaleceń oparte na MPR ≥ 0,80 i PDC ≥ 0,80 wynosiły odpowiednio 61,1% i 45,7% dla kohorty SZ oraz 56,0% i 38,2% dla kohorty BD-I.

W podobnie zaprojektowanym, 6-miesięcznym, retrospektywnym badaniu bazy danych przed i po u pacjentów z BD-I, wskaźniki przestrzegania zaleceń dotyczących innych doustnych leków przeciwpsychotycznych, mierzone przez MPR ≥ 0,80 i PDC ≥ 0,80 podczas 6-miesięcznej obserwacji, wynosiły odpowiednio 49% i 44% dla lurazydonu oraz 41% i 36% dla kariprazyny. Znaczące zmniejszenie przyjęć do szpitala i wizyt na oddziale ratunkowym w tym badaniu może odzwierciedlać trwałość leczenia i przestrzeganie zaleceń dotyczących leków i sugeruje, że pacjenci z SZ lub BD-I rozpoczynający OLZ/SAM mogą uzyskać korzyść z wysoce skutecznego leku przeciwpsychotycznego, jednocześnie zmniejszając ryzyko przerwania leczenia z powodu działań niepożądanych.

Jedną z mocnych stron obecnego badania było zastosowanie projektu przed-po, który pozwala na porównania wewnątrzpacjentowe bez konieczności dostosowywania do czynników międzypacjentowych. W naszym badaniu, po rozpoczęciu OLZ/SAM, odsetki pacjentów z hospitalizacją ogólną znacząco zmniejszyły się z 33,2% w okresie wyjściowym do 23,9% w okresie obserwacji w kohorcie SZ.

Chociaż liczne badania zgłaszały porównania międzygrupowe HCRU u pacjentów otrzymujących doustne leki przeciwpsychotyczne, niewiele badało zmiany wewnątrzpacjentowe w HCRU przed i po rozpoczęciu konkretnego doustnego leku przeciwpsychotycznego. Wspomniane wcześniej podobnie zaprojektowane 6-miesięczne retrospektywne badanie bazy danych przed i po u pacjentów z zaburzeniem dwubiegunowym również oceniało wykorzystanie opieki zdrowotnej po rozpoczęciu lurazydonu lub kariprazyny. Odsetki pacjentów z hospitalizacją ogólną zmniejszyły się z 21,5% na początku do 16,2% w okresie obserwacji dla pacjentów rozpoczynających lurazydon i z 14,0% do 11,4% dla pacjentów, którzy rozpoczęli kariprazynę.

Badanie to ma kilka ograniczeń nieodłącznie związanych z analizą roszczeń administracyjnych. Roszczenie o wypełnioną receptę może nie wskazywać, że lek został spożyty lub przyjęty zgodnie z zaleceniami, a obecność kodu diagnozy może nie być jednoznacznie wskaźnikiem obecności choroby. Ponadto obecność roszczenia nie wskazuje na ciężkość choroby, a ani ciężkość choroby, ani powód rozpoczęcia OLZ/SAM, z których każdy mógłby wpłynąć na HCRU, nie mogły być określone na podstawie danych roszczeń. Efekty dłuższego stosowania OLZ/SAM na HCRU, poza 6-miesięcznym okresem obserwacji w tym badaniu, są nieznane. Chociaż projekt badania przed-po pozwala na porównania wewnątrzpacjentowe, wnioski z obecnej analizy nie mogą być uogólnione poza osoby otrzymujące OLZ/SAM.

Potrzebne są dodatkowe badania danych z rzeczywistej praktyki klinicznej badające schematy leczenia i HCRU wśród pacjentów rozpoczynających OLZ/SAM w porównaniu z innymi lekami przeciwpsychotycznymi, aby określić względne korzyści OLZ/SAM. Biorąc pod uwagę, że OLZ/SAM zapewnia skuteczność przeciwpsychotyczną porównywalną z olanzapiną, ale łagodzi związany z nią przyrost masy ciała w badaniach klinicznych, przyszłe badania oceniające przestrzeganie zaleceń i wytrwałość w leczeniu OLZ/SAM w porównaniu z olanzapiną, a także potencjalne efekty wtórne na HCRU, mogą być szczególnie interesujące.

W tej pierwszej ocenie danych z rzeczywistej praktyki klinicznej dotyczącej HCRU przed i po rozpoczęciu OLZ/SAM, leczenie OLZ/SAM było związane ze znaczącymi redukcjami HCRU u pacjentów z SZ lub BD-I. W kohorcie SZ odsetki pacjentów z co najmniej jedną hospitalizacją i z co najmniej jedną wizytą na oddziale ratunkowym w kategoriach HCRU ogólnych, związanych ze zdrowiem psychicznym i związanych z SZ znacząco zmniejszyły się między wartościami wyjściowymi a okresem obserwacji. Wśród pacjentów z BD-I odsetki pacjentów z co najmniej jedną hospitalizacją ogólną, związana ze zdrowiem psychicznym i specyficzną dla choroby znacząco zmniejszyły się między wartościami wyjściowymi a okresem obserwacji, podobnie jak odsetki pacjentów z co najmniej jedną wizytą na oddziale ratunkowym ogólną i związana ze zdrowiem psychicznym. Średnia liczba dni hospitalizacji została znacząco zredukowana między okresem wyjściowym a okresem obserwacji o > 1 dzień w kohorcie BD-I dla hospitalizacji ogólnych, związanych ze zdrowiem psychicznym i związanych z BD-I. W obu kohortach odsetki pacjentów z wizytami ambulatoryjnymi ogólnymi, związanymi ze zdrowiem psychicznym i specyficznymi dla choroby były podobne przed i po rozpoczęciu OLZ/SAM. Ogólnie rzecz biorąc, te wyniki wskazują, że stosowanie OLZ/SAM może skutkować klinicznie znaczącym zmniejszeniem obciążenia pacjentów i świadczeniodawców, co potwierdzają zmiany w przyjęciach do szpitala i wizytach na oddziale ratunkowym.

Podsumowanie

Badanie wykazało, że połączenie olanzapiny i samidorfanu (OLZ/SAM) znacząco zmniejsza wykorzystanie zasobów opieki zdrowotnej u pacjentów ze schizofrenią (SZ) i chorobą afektywną dwubiegunową typu I (BD-I). W grupie pacjentów ze schizofrenią odnotowano 28,2% redukcję hospitalizacji i 11,5% spadek wizyt na oddziale ratunkowym. Podobne rezultaty zaobserwowano w grupie z BD-I, gdzie hospitalizacje zmniejszyły się o 30,9%, a wizyty na SOR o 12,4%. Ponad połowa pacjentów z SZ i 45% z BD-I kontynuowało leczenie przez pełne 6 miesięcy. OLZ/SAM zachowuje skuteczność przeciwpsychotyczną olanzapiny przy jednoczesnym ograniczeniu przyrostu masy ciała, co może wpływać na lepsze przestrzeganie zaleceń przez pacjentów. Wyniki sugerują, że ta terapia może znacząco zmniejszyć obciążenie systemu opieki zdrowotnej i poprawić komfort życia pacjentów.